منشور حقوق بشر کوروش بزرگ موسوم به استوانه کوروش پس از سال‌ها اردیبهشت سال آینده برای نمایش از بریتانیا به ایران منتقل می‌شود.فرنشین پژوهشگاه میراث فرهنگی, گردشگری و صنایع دستی در مراسم آغازین دومین همایش ملی زبان شناسی, کتیبه ها و متون که سوم اسفند در موزه ملی ایران برگزار شد این مطلب را اعلام کرد.منشور كوروش 130سال پیش از ایران خارج و اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود.این منشور که در سال 1285هنگام كاوش های باستان‌شناسی در میان رودان (بین‌النهرین) كشف شد, یك شی استوانه‌ای سفالین است كه سال 539 پیش از میلاد به فرمان كوروش دوم هخامنشی پس از شکست نبونید (بخت‌النصر) و گشوده شدن شهر بابل، نوشته شده است.منشور دارای ۲۳ سانتی‌متر طول و ۱۱ سانتی‌متر عرض و دور تا دور آن در حدود ۴۰ خط به زبان آکادی و به خط میخی بابلی نوشته شده است. و به عنوان سنگ بنای یادبودی در پایه‌های شهر بابل قرار داده شده‌است. کوروش کبیر پس از تسخیر بابل، در بابل تاج‌گذاری کرد و اعلام عفو عمومی داد؛ ادیان بومی را آزاد اعلام کرد؛ و برای جلب محبت مردم میانرودان (بین‌النهرین)، مردوک که کهن‌ترین خدای بابل بود را به رسمیت شناخته، او را نیایش کرد و سپاس گفت. او هیچ گروه انسانی را به بردگی نگرفت و سپاهیانش را از تجاوز به مال و جان رعایا بازداشت. او تمامی کسانی را که به اسارت به بابل آورده شده بودند گرد هم آورد و منزلگاه آنها را به ایشان بازگرداند. کوروش همچنین قوم یهود را نیز از اسارت و بیگاری در بابل آزاد کرد. به همین علت این استوانه به منشور حقوق بشر در جهان معروف است.در این منشور، کوروش پس از معرفی خود و دودمانش و شرح مختصر فتح بابل، می‌گوید که تمام دستاوردهایش را با کمک و رضایت مردوک خدای بابلی به انجام رسانده است. وی سپس بیان می‌کند که چگونه آرامش و صلح را برای مردم بابل و کشور سومر به ارمغان آورده، و پیکر خدایانی که نبونید از نیایشگاه‌های مختلف برداشته و در بابل گردآوری کرده بوده را به نیایشگاه‌های اصلی آنها در میانرودان و غرب ایران برگردانده‌است. پس از آن، کوروش می‌گوید که چگونه نیایشگاه‌های ویران‌شده را از نو ساخته و مردمی را که اسیر پادشاه‌های بابل بودند به میهن‌شان برگردانده‌است. در این نوشته اشاره مستقیمی به آزادی قوم یهود از اسارت بابلیان نشده، اما با مطالعه و پژوهش منابع تاریخی مشخص شده‌است که آزادی یهودیان بخشی از سیاست کوروش پس از فتح بابل بوده است. بدلی از این منشور نیز در مقر سازمان ملل متحد در شهر نیویورک نگهداری می‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر